3 jan 2014

Schijfremmen en wielen

Hoewel ik nog nooit een hogere afdaling heb gedaan dan de van Brienenoordbrug, ben ik toch al aan het nadenken over afdalingen in de bergen.  Ik ben van mening dat hier niet te lichtzinnig over moet worden nagedacht.

Zo lezend door alle blogs hierover is een terugkerend item het oververhit raken van de trommelremmen, en als gevolg daarvan de verminderde remwerking. Een ander issue is het happen van de trommelremmen, dat in de vlakke polder al vervelend is, maar bij een afdaling nog een stapje vervelender, omdat de fiets ineens een stapje opzij kan doen, en kan gaan slingeren.

Een oplossing hiervoor is het gebruik van remparachutes, waarmee in elk geval kan worden voorkomen dat de fiets een te hoge snelheid gaat behalen. Aangedragen nadeel hiervan is dat de parachutekabels bij veel gebruik in de war kunnen raken.

Een andere oplossing is de toepassing van grotere trommelremmen, waarmee het happen een beetje minder schijnt te zijn, de trommelremmen worden ook minder heet, als gevolg van het grotere oppervlak.

De laatste oplossing is het gebruik van hydraulische schijfremmen, waarvan ik denk dat ze toch beter zullen bevallen dan trommelremmen. Met name keramische schijfremmen zijn niet zo gevoelig voor remhitte. Ook zijn ze heel goed doseerbaar.

Het genoemde nadeel van een schijfrem is dat ze meer onderhoud schijnen te vergen, doordat de remmen sneller vervuilen omdat de wielkasten veel modder accummuleren. Persoonlijk denk ik dat dit erg meevalt (of is dit de hoop ?), aangezien je bijna geen MTB (modderfietsen) kunt krijgen zonder deze remmen. Het is overigens wel zo dat je bij een MTB wat gemakkelijker bij de remmen kan om te borstelen, of om rempads te vervangen.

Bij een velomobiel zit een rem in principe altijd achter het wiel, en om er bij te kunnen moet je ofwel hele slanke armen hebben die tussen de spaken door passen, of je moet de fiets op de kant leggen . Bij een velomobiel met dichte wielkasten is ook dat nog een beetje lastiger, omdat je e.e.a. minder goed kunt zien.

Uitgaande van een fiets met open wielkasten, kun je de oplossing ook zoeken in het vergroten van de spaakruimte.  Wanneer je van 36 spaaks wielen overgaat naar 5 spaaks wielen, dan is de ruimte achter het wiel een stuk toegankelijker geworden.

Flevobike heeft voor mij de oplossing, in de vorm van composietwielen. Ik heb deze reeds op mijn Alleweder A7 zitten. Ik heb die wielen toen gekocht, omdat ik het steeds breken van de spaken een beetje zat was. Nou ik wou dat ik het eerder had gedaan, want naast het feit dat ik nooit meer last van spaakbreuk heb, is het ook stiller fietsen geworden, en het staat gewoon veel mooier.

Bij mijn toekomstige fietsen wil ik deze wielen weer, maar dan in combinatie met schijfremmen .

Greetz
Rudolf.



2 opmerkingen:

  1. Bij Flevobike zag ik een mooie oplossing, waarbij gebruik werd gemaakt van een dubbel gekoppeld systeem. Dat wil zeggen: op elke schijf zaten twee remklauwen. Flevobike gebruikte hiervoor Hygia gekoppelde hydraulische remmen, waarbij op elke stuurknuppel een remhendel aangebracht was, die telkens de linker- en rechterschijf bediende. Omdat het dubbel uitgevoerd is, blijven de remmen werken bij een eventueel defect.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jan,

      Dank voor je reactie, Ik zal mijn licht eens opsteken bij Flevobike.
      Het is in elk geval nu duidelijk dat ze schijfremmen aanbieden.
      De dubbele uitvoering is gezien een aantal terugroepacties van bijv SRAM niet bepaald overbodig.

      Groet
      Rudolf

      Verwijderen